"Ne dusnunuyorsunuz?" diye bagirdi Razumukin sesini gittikce yukselterek."Sacma konustuklari icin onlara saldirdigimi mi dusunuyorsunuz? Hic de degil. Insanlarin sacma konusmalarindan hoslanirim. Bu insanin obur yaratiklarin disinda bir ayricaligidir. Sacma konusarak yavas yavas gercege ulasirsiniz. Ben insanim cunku sacma konusuyorum. On dort hatta yuz on dort yanlis yapmadan hicbir gercege varamazsiniz. Ve bu da kendi tarzinda guzel bir seydir, e var ki biz kendi yanlislarimizi yapmaktan bile aciziz! Sacma konus ama kendi sacmani konus, seni alnindan opeyim. Kendi yolunda yanlis gitmek, baskasinin yolunda dogru gitmekten daha iyidir. Birinci durumda bir insansin, ikinci durumda ise bir saksagandan farksizsin. Gercek senden kacmaz, ama yasami iska gecebilirsin. Ornekleri var. Ve simdi biz ne yapiyoruz? Bilimde, gelisimde, dusuncede, buluslarda, ulkelerde, amaclarda, ozgurlukculukte, adalette, deneyde ve her seyde, herseyde daha okulun hazirlik sinifindayiz. Baska insanlarin ulkeleri ile yasamayi seciyoruz, bizim alistigimiz bu! Baskasinin beginine bagimli olmaya alistirilmisiz. Hakli miyim? Hakli miyim?" diye bagirdi Razumukin iki hanimin ellerini sikarak ve sallayarak.
DOSTOYEVSKI
SUC VE CEZA 1. CILT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder