8 Temmuz 2011 Cuma

Gece 2.58 ten sabah 8 e notlar.

Gecenin bir vakti ergen damarim tuttu ve kafama tuvalette ozlu ve tozlu sozler akmaya basladi. (Idda ediyorum! Insan kafasinin en purusuz yuzeydecalistigi ortamdir tuvalet. Sanki tuvalette dusunduklerin, banyoda soylenen sarkinin ekosu gibi, sana geri yansir ve bi daha yansir. Bu durumda daha verimli bir dusunme ortami kurar insana. Bu belkide benim icin gecerli sadece ama okumayan toplumun, tuvalet esnasinda okuma aski ile; deterjan arkasi, sampiuan arkasi, ivir zivir arkasi yazilarini okudugunu biliyorum ve bu bence insanin tuvalet esnasinda daha fena fillah bir beyin-i meraya sahip oldugu duygusunu uyandiriyor bende.)

Bu arada aklima su anda geldi. Insanin gunluk yasaminda da parantez ici cumleler daha bir agirlikta degil mi? Bu suna benziyor (Ust parag. i yazarken benzettim aslinda. Yeni, taze) Aslinda her parantez disi kurulan cumlenin altinda parantez ici bir anlam yatar gunluk hayatta ve bunu insanoglu genelde "Tonlama" ile belli eder karsisindakine ama tonlamanin tariz icerikli olmasi durumunda elimizde parantez icinde parantez yapili bir cumle akisi olur ki daha beterdir.

Su kaniya da vardim ki. Bana parantezi az, noktalamasi bozuk, virgulu az insanlar lagzim; hayati paylasmak icin. Duzgun noktalama kullanan insan gozumde kuralcidir. Virgulu bol insanin hayattan beklentisi coktur. Parantezli insan samimi degildir. Unlem iyidir yerine gore AMK.

Hadi bu sefer gercekten yeter.

Saygilar sevgili okur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder