Gecen yine dusunuyorum (ki bunu belirli araliklarla yapiyorum! (cokta yormamak lagzim beyn-i fuzuliyi )) gen denen melet varken, insanin o tarz, bu tarz ve yahut su tarz bir insan olmakla suzlanmasi nafile bir geyik degil midir? Her gecen gun, bilim insanlari (isvecliler oncelikte) o ya da bu gen dizisinin sifresini cozuyor (sifreli cine5 geldi aklima). "Iste bu dizi; sizi hinzir eder, su dizi; sizi allahsiz eder, hele o dizi var ki; size ne kadar kotu, yaramaz sey varsa yaptirir!" gibi icat-i mucitler insanin aslina bir dizi hos ve iyi yazilmis koddan olustugunu hissettriyor bana. "Koduz la! en nihayetinde." dedirtiyor icimden.
Asil feci olan, sen irkciya "Vay hayvan!", dinsize "Vay %1!", escinsele "Vay top!" diyemezsin arkadas bu durumda. Adamlarin kodu boyle. Herif bu yani, oyle yaratilmis. Garip bit durum aslinda. Insanin yuz yillardir kendini "Freewill" (ozgur irade) geyigiyle kandirmasi ve bu kandirmacanin her gecen gun daha fazla gun yuzune cikiyor olmasi, kendimi mal hissettriyor bana.(Belkide kodum mal!)
Artik bundan sonra her duruma bahaneniz hazir. "Kodum boyle gardas!"
(sifreli cine5 ten bu yana aklim kirmizi nokta kusagina gitti, yaziyi yazakene. Ama sapik degilim. Kodum boyle)
(imla hatalari varsa affiniza... bi daha bamaya usendim)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder